Pazar, Ocak 23, 2011

fanustaki süs balığı...

Çok şey istemedim ben bu hayatta... Sadece biraz huzur... Ne insanların arabalarına baktım onlara selam vermeden önce, ne ailelerine ne nerede oturduklarına nede sosyal statülerine... sadece karakterlerine baktım ben insanların... Zaten benim gözümde herkes çok iyidir ya...Bu sefer başka çok iyi biri ne kadarda şanslıyım!! Karşımdaki adam ben iyiyim diyorsa o bile yeter onu başımın üzerinde taşımam için...

Herkese emek verdim ben. Herkese zaman harcadım... Hayatıma giren; iyi, kötü, güzel,çirkin herkesin üzerinde emeğim var benim! iyi niyetlerim güzel dileklerim var... Beni ne kadar incitseler ne kadar kırsalarda beddua etmem insanlara... Ah etmem... Bilirim ki edersem tutar... Beni üzmek çok kolaydır, ağlatmak kadar... Ama kıyamam onlara... Beni hayatlarında başrolde istemedikleri için kimseyi suçlayamam sonuçta... Herkes kendi seçimleriyle yaşar bu hayatta...

 Hayatını kendi istediği yönde etkileyemeyen tek canlı benim yer yüzünde... Benim hayatımı hep başkaları şekillendirdi... En basitinden ailem.. onlar nasıl isterse öyle yaşadım; ne isterlerse onu yaptım... Hiç ben böyle olsun istiyorum deme lüksüm olmadı benim.. borçluydum çünkü onlara... Oyun hamuruydum ben nihayetinde!..

Onlar ne isterse o oldu... 25 yıldır bu modda yaşayan bir insanın duyduğu herşeye inanması ve üst üste muhteşem hatalar yapması ve hep değmeyecek insanlara çok fazla değer vermesinin sorumlusu ben değilim!! Kimse kusura bakmasın ama bu kadar mutsuzluğa mahkum olmak ne benim seçimlerimin sonucu ne de benim hayat tarzımın...

 Siz değilmiydiniz beni fanusta büyüten eyyy sevgili ailem!... Acaba size birşey olsa ben ne olurum? nasıl varolurum? nasıl kendimi savunurum? nasıl hayatta ve ayakta kalırım?! hiç düşünmediniz ki siz... Siz sadece elalem ne der? aman yapma! dur etme! sakın söyleme! odana git! Hayır!... başka birşey duydum mu ben sizden...

Birde suçlamalarınız var tabi... sen böyle böyle yaptın ondan böyle böyle oldu... Anasını sikeyim kaç yaşındayım ben! Bırakında bende aptalca davranayım ya! Bırakında bende hata yapayım ve hata bedeli ödemek ne demekmiş bende bileyim!  Çocukluğumdan beri size hesap vermekten o kadar yoruldum ki; bu yaşta, daha hayata başlamadan ; hesap vereceğim şeyler yaşamamak için saklanır gizlenir oldum...


İNSANIM BEN! Hata yapmayı bilmeyen, hayatında hiç risk almamış...Düşünmeden hiç bişe yapmamış olmak ne kadar sıkıcı bir fikriniz var mı??!? Sizden ne zaman bişey istesem hep bir bedel ödetmediniz mi bana? hep 'Bir şartla' diye başlayan cümleler duymadım mı sizden ben! Neden iki insan görünce hemen şımarıyorum hiç merak ettiniz mi? Belkide çocuk olamadığım içindir?!?

O moron oğlunuz o kadar çok hata yaptı ki; ben hata yapmaya fırsat bulamadım bile!!! Sizin oğlunuz piçin teki diye ben dışarı çıkamadım arkadaşlarımla! Sizin aptal oğlunuz günde 5 tane orospu siktiği için ben hep evde oturmak zorunda kalmadım mı?!?

En basit şeyler isterken bile birsürü koşul sundunuz önümede, iş oğlunuza gelince ' ama senin var onun yok bu adil değil!' demediniz mi yüzüme... Ulan benim ailem bu kadar üzüyorken, siklemiyorken beni; ben insanları nasıl suçlayabilirim?!? Nasıl karşılarına geçip 'ulan sen ne haysiyetsizmişsin!' diyebilirim ki?? Bir insanın hayatında ailesi ona yardım etmezse desteklemezse cesaretlendirmezse siz bu garibandan ne bekliyosunuz? Ben bu hayatta hangi boka püsür olucam?!? Ağzınıza sıçıyım sizin!!!


3 yorum:

UMUTSUZ EV KADINI dedi ki...

kıyamam diyesim geldi...(acıdımda degil ama ha hanlış anlama sacede cok içten bulduğumdan)

Adsız dedi ki...

bir insanin ailesinden baslayan yaralar nasil olcakta toplumda kapancak cok zor ama bunlari unutmaya calis yoksa hep geriye dogru gidiyor hayat :(

lazanya dedi ki...

evet çok mu çok katılıyorum bu duruma ama hepsi senin elinde. biraz İSYAN bebeğim :)